van dikke tranen bij afscheid en stroomuitval

Dag 21 de laatste dag in Valea Lui Mihai.

Na een goede nacht te hebben geslapen vanmorgen voor het laatst naar het Social Centre, bepakt met de 12 handdoeken die ik gekocht had voor het ingezamelde geld.

Vanmorgen weer een paar vrouwtjes gewassen, de verzorgenden waren blijkbaar vroeger begonnen want de meeste mensen waren al gewassen rond 8.00 uur. Pirouska was weer onrustig geweest vannacht ze slaapt heel weinig ’s nachts maar wordt ’s middags moe en gaat dan slapen, dat is het risico als je dementerende bezoekers niet bezig houdt overdag dan draaien ze het dag en nachtritme om.

Daarom voor het ontbijt dat op maandag pas rond 10.00 uur komt alvast een paar mannen geschoren, een paar mensen gingen huilen toen ik vertelde dat ik voor het laatst was, dat vond ik heel naar, een meneer die een beetje Duits sprak zei je bent sympatiek, we houden van je. Best fijn om te horen maar ik ga ook wel een beetje met weemoed weg want ik ben bang dat er niet veel verandert, men maakt weinig tijd voor de bewoners terwijl de verzorgenden niet zo druk zijn dat ze daar echt geen tijd voor hebben, maar het vraagt een omslag in denken en doen.

De oudste bewoonster van het huis vierde haar Naamdag vandaag en werd 94 jaar. De verzorgenden hebben samen met andere mensen allerlei Hongaarse liedjes gezongen, de hoogbejaarde dame wist van geen ophouden ze zette zo weer een nieuw lied in. Erg leuk er kwamen steeds meer bewoners op af.

Later nog gesproken met de directeur en met de maatschappelijk werkster, en ook aangegeven dat ik hoop dat ze meer tijd voor de bewoners gaan maken door met hen dingen te gaan doen. En hoop dat ze Nederland gaan bezoeken en kunnen zien hoe wij de zorg hebben georganiseerd en hoe de clienten meer aandacht kunnen krijgen.

Daarna een soort plakkette gehad van het social centre als dank. Ze vertelden dat ze het erg gewaardeerd hadden dat ik hier had gewerkt en ze hopen dat ik een volgend jaar weer terug zou komen.

Daarna weer gegeten bij Areke, ook voor haar een cadeutje en veel dank. de zigeunerkinderen vinden het jammer dat ik ga, ze kwamen me omarmen. Ook Agi de hulp van Marica bedankt voor het lekkere eten dat ze heeft gemaakt en haar bloemen uit de tuin gegeven.

Het was een warme dag vandaag boven de 30 graden. Dat werd dus afgestraft met een paar flinke onweersbuien vanaf 16.30 uur waardoor we 2 uur zonder stroom hebben gezeten, dat is hier normaal met onweersbuien.
Ook ging het lekken in de douche en heeft het nog gehageld.

Daarna afscheid genomen van de buren. Csilla en Zoltan en de kinderen zijn morgen naar hun werk en naar school als ik vertrek. Wat overtollige boodschappen een fles Fanta die nog over was van de verjaardag en wat te veel aan augurken en fruit wat ik van oma had gekregen teruggegeven.

Rond 20.30 uur naar Katy om afscheid te nemen het blijft maar regenen maar het is niet koud.. Het is wel flink afgekoeld. De koffer is inmiddels gepakt maar of hij dicht kan morgen dat is altijd een verrassing. Om 9.15 uur wordt ik door Pisti naar het vliegveld gebracht en 11.40 uur vlieg ik naar Nederland waar ik om 13.50 uur in Eindhoven hoop aan te komen.

Mijn moeder belde nog, ze vertelde dat ik wordt opgehaald door Jennever en 1 of 2 vriendinnen. Mijn moeder zal blij zijn mij weer te zien, ze vond het lang duren op het laatst.

Het is wel weer fijn om naar huis te gaan, om alle familie en vrienden weer te zien en te spreken dat miste ik hier wel en dat je de taal niet spreekt is ook wel een belemmering.

Morgen schrijf ik nog 1 keer een blog en dan zit de reis erop. Bedankt voor jullie meelezen en meeleven, dat heeft me goed gedaan.
Groetjes van Grietje Mooiweer